Op donderdag 4 februari hebben wij vanuit het SPE online een interactieve voorlichting gegeven aan 12 ROC studenten van verschillende leeftijden, die zijn aangesloten bij Civiclab. Het SPE vindt onderwijskoppelingen als deze belangrijk, omdat studenten de professionals van de toekomst zijn. Ook is het cruciaal dat het belang van vrouwenorganisaties in de stad wordt uitgelicht, die met weinig middelen een grote impact maken. Zo ontstaat er een breed beeld van het werkveld en kunnen ze theorie en praktijk koppelen. Civiclab maakt deel uit van een project genaamd Buurtverbinding en is opgezet door onder andere ROC Amsterdam. Civiclab faciliteert stages voor studenten in de welzijns- en zorgopleidingen. Dit brengt met zich mee dat een belangrijk deel van de stage gericht is op ondersteuning van verschillende organisaties in Oost en West die zich bezighouden met welzijns- en zorgondersteuning.

Om de studenten te activeren en een idee te krijgen van het referentiekader van de studenten,  beginnen we met een kleine poll, waarin de vraag wordt gesteld: ‘Waar denk je aan bij het woord emancipatie?’. Het woord gelijkheid wordt vaak genoemd en de studenten krijgen tijd om hun antwoorden toe te lichten. Ook termen als politiek, rechten en creativiteit worden genoemd. Wat opvalt is dat de studenten eerder denken aan dingen die geregeld zijn door de wet, dan aan aspecten van maatschappelijke discussies. Ze benoemen het verschil tussen Nederland en andere landen, en vinden dat het in Nederland eigenlijk best goed geregeld is wat betreft vrouwenemancipatie. Hierna volgt een korte introductie over wat het SPE precies is en wat het SPE doet. Hierbij wordt ook goed uitgelegd wat de rol van de vrouwenorganisaties is in de stad, waar zij mee te maken krijgen en met welke doelgroepen zij in contact komen.

Na de introductie worden er een aantal stellingen aan de studenten voorgelegd, om in kaart te brengen wat de visie is van de studenten op bepaalde emancipatievraagstukken.

  • De emancipatie van de vrouw staat onder druk door corona.
  • Er moet een loon worden betaald aan huisvrouwen en mannen.
  • Vrouwonvriendelijke muziekteksten moeten we weren op (sociale) media.

Over de eerste stelling zijn de meningen redelijk verdeeld, wat zorgt voor interessante discussies tussen de studenten. Waar de een vindt dat corona iedereen op een negatieve manier raakt, en niet alleen vrouwen, gaven anderen aan dat thuiszitten zorgt voor oplopende spanningen waardoor er meer meldingen van huiselijk geweld gedaan worden. Ook worden de traditionele genderrolpatronen versterkt doordat het zorgen voor kinderen en thuis les nu is toegenomen.

Bij de tweede stelling zijn de studenten het unaniem eens dat huisvrouw of huisman zijn een zwaardere taak is dan werken op een kantoor, al zijn sommige sceptisch over een vergoeding. Hier kan namelijk misbruik van worden gemaakt. Mensen zouden eerder thuisblijven of mensen die het financieel gezien niet nodig hebben zullen onterecht geld ontvangen. Een goede screening zou nodig zijn voordat dit kan werken.

‘’Als je moeder/vader bent die thuis zit ben je 24 uur per dag bezig en druk. Op kantoor werk je vaak maar 8 of 9 uur.’’

Ook de stelling over vrouwonvriendelijke teksten maakt veel los in de groep. De studenten geven aan dat je kan genieten van bepaalde soorten muziek zonder je ermee te identificeren. De vrijheid van artiesten werd benadrukt, al merkten ze een verschil op in acceptatie van bepaalde uitspraken tussen witte artiesten en niet-witte artiesten.

‘’Je moet jezelf altijd bewijzen, niet alleen door dat soort nummers. Het negatieve beeld van vrouwen wordt bijzaak als je die vrouw echt leert kennen.’’

‘’Die liedjes zeggen meer over degene die het schrijft dan over degene over wie het lied gaat.’’

Het is interessante om te zien hoe de meeste stellingen worden bekeken vanuit individualistisch oogpunt, in plaats vanuit maatschappelijke fenomenen. Desalniettemin staan de studenten, na elkaars mening te hebben gehoord en vragen te hebben gesteld, open om hun mening aan te passen.

Ten slotte bespreken we twee casussen waar de studenten in het veld mee te maken zouden kunnen krijgen, als zorgprofessionals. Zo kunnen zij nadenken over hoe zij met problemen die wellicht op hun pad komen in de toekomst kunnen omgaan, en kunnen ze naar elkaars oplossingen luisteren. Tijdens dit onderdeel wordt naar hun mening gevraagd over bepaalde situaties waarbij een stichting of vrouwenorganisatie aanklopt bij de zorgprofessional. Ze waren verbaasd dat deze organisaties soms niet serieus worden genomen, juist omdat ze ‘maar’ een stichting zijn.

‘’Signalen moet je altijd serieus nemen als professional om iemand te helpen, anders ben je niet goed op je plaats als professional.’’

Al met al was het een erg leerzame bijeenkomst met veel gezonde discussies. Er was ruimte voor alle meningen en het gaf ook stof tot nadenken voor de studenten. De studenten geven aan dat ze de informatie over het SPE mee zullen nemen in hun vervolgopleiding en nu meer oog hebben voor de rol van vrouwenorganisaties in de stad.