Binnen het speerpunt Jongens- en Mannenemancipatie 2020 van het SPE organiseerde Stichting Pamir het project ‘Afghaanse mannen in dialoog’. Wij hebben de belangrijkste punten en signalen verwerkt in dit verslag. ‘Afghaanse mannen in dialoog’ is een project dat zich richt op vluchtelingenmannen. Stichting Pamir wil met dit project jongens en mannen bewust maken van hun positie binnen het gezin en hiermee meisjes en vrouwen ondersteunen in hun ontwikkeling binnen en buiten het gezin. Zo leren de mannen bijdragen aan de gelijkwaardige behandeling en emancipatie van vrouwen.

Veel van de mannelijke leden van Stichting Pamir komen uit een groepscultuur waarin jongens en mannen een centrale positie innemen en veel de beslissingen nemen, waaronder ook beslissingen over de vrouwen in hun omgeving. Hier in Nederland is dit veranderd, de mannen weten niet zo goed wat hun nieuwe rol is binnen en buiten het gezin. Pamir zoekt daarom naar een manier om deze mannen te bereiken en met hen bespreekbaar te maken hoe zij hun nieuwe rol vorm kunnen geven. Zo kunnen zij meer mee te doen in het gezin door ook een rol in het huishouden en zorgtaken op zich te nemen.

Aan de hand van informatieavonden, kringgesprekken en discussieavonden gaan professionals met de deelnemers in gesprek. Tijdens de bijeenkomsten vallen een aantal dingen op.

Stichting Pamir ziet een duidelijk cultuurverschil tussen jongeren die hier geboren en opgegroeid zijn en oudere mannen die grotendeels in het land van herkomst hebben gewoond. De jongeren focussen zich meer op de toekomst en op Nederland, terwijl de oudere mannen meer nadruk leggen op culturele normen en waarden van het land van herkomst. Toch voelen beide doelgroepen zich verantwoordelijk over hun vrouwelijke familieleden.

Wat soms de dialoog tussen de twee generatie moeilijk maakt is het verschil in machtsverhouding tussen ouderen en jongeren, omdat van jongeren wordt verwacht dat zij altijd respect moeten tonen naar ouderen toe. Daardoor vinden jongeren het lastig om hun mening openlijk te uiten naar de ouderen.

Door beperkte beheersing van de Nederlandse taal, zijn de ouderen niet altijd in staat zijn om actuele informatie te krijgen over Nederlandse samenleving. Hierdoor zijn ze veel bezig met land van herkomst, wat ervoor zorgt dat de kloof tussen deze twee generaties alleen maar groter wordt. Dit leidt tot een bepaald onzekerheidsgevoel bij de ouderen, omdat zij ervaren dat ze de controle verliezen over hun familie en hun kinderen

Ten slotte was er een duidelijk verschil tussen oudere mannen die een baan hebben of door andere activiteiten participeren in de samenleving en mannen die dit niet doen. De mannen die actief zijn, hebben een positievere kijk naar het leven ten opzichte van mannen die dit niet zijn.

Stichting Pamir heeft veel positieve reacties van de deelnemers ontvangen. Dit project heeft ervoor gezorgd dat de jongens en mannen met elkaar en met de professionals in gesprek konden gaan. Stichting Pamir heeft met het faciliteren van deze bijeenkomsten geholpen om het onderwerp bespreekbaar te maken. Op deze manier hebben zij bewustzijn gecreëerd rondom emancipatie onder jongens en mannen.